HALKÇILAR KAZANDI PROFESYONEL POLİTİKACILAR KAYBETTİ

Bugün gazetelerde CHP kurultayı ile ilgili birçok meslektaşın notlarını, analizlerini okuyacaksınız. Bu yazıları daha iyi değerlendirmeniz için size CHP ile ilgili yorum yapmadan bazı anekdotlar vermek istiyorum. Bu bilgiler ışığında son kurultayı daha iyi yorumlayacağınıza inanıyorum.

16 Ekim 1981… 12 Eylül 1980 darbesi CHP’yi kapattı.
19 Haziran 1992… Eski partilerin yeniden açılabileceğine dair yasa çıktı.
9 Eylül 1992… 1979’dan sonra CHP ilk kez kurultay yaptı. 25’inci kurultayda; SHP’den (Erdal İnönü’ye karşı üç kez aday çıkıp kaybeden) CHP’ye geçen Deniz Baykal genel başkan seçildi. Ertuğrul Günay ise genel sekreter oldu. İsmail Cem, Erol Çevikçe, Hasan Fehmi Güneş, Adnan Keskin, İstemihan Talay, Ali Topuz genel başkan yardımcısı oldu. Partililerin elinde Baykal ve Cem’in birlikte hazırladıkları “Yeni Sol” kitabı vardı.

26 Mart 1994… Yerel seçimlere merkez sol üç partiyle katıldı: SHP, DSP ve CHP. SHP Ankara ve İstanbul belediyelerini kıl payı kaybetti. Ankara’da SHP ile RP arasındaki oy farkı sadece 6 bin 471 idi. CHP’nin İstanbul adayı Ertuğrul Günay, SHP adayı Zülfü Livaneli’nin oylarını bölünce aradan RP’nin adayı Recep Tayyip Erdoğan çıktı. Ecevit’ten sonra Baykal’ın adı “bir bölen”e çıktı.
18 Şubat 1995… “Hikmet (Çetin) Abi” formülünde anlaşan iki parti; CHP ve SHP, CHP çatısı altında birleşti.
9 Eylül 1995… Hikmet Çetin, Baykalcıların ağırlıkta olduğu Parti Meclisi (PM) ile bir türlü anlaşamayınca 27’inci kurultay yapıldı. Baykal, Karayalçın’ı geçerek tekrar genel başkanlık koltuğuna oturdu. Baykal’ın ilk icraatı DYP-CHP koalisyon hükümetinin bir an önce seçime gitmesini istemek oldu.
24 Aralık 1995…Genel seçimde CHP barajı ancak 10.7 oy yüzdesiyle aşabildi. DSP ise 14.6 idi. Solun toplam oyları tarihinde ilk kez yüzde 25’e indi. Birinci parti RP oldu; 21.4. Erbakan 30 yıllık düşünü gerçekleştirdi, başbakanlık koltuğuna oturdu. Baykal DYP-CHP koalisyon hükümetini zamansız seçime götürdüğü için çok eleştiri aldı.
12 Temmuz 1997… 28 Şubat RP-DYP koalisyonunu yıktı; yerine ANAP-DSP-DTP azınlık koalisyonu kurdurdu. CHP bu koalisyonu dışarıdan destekledi. Ama Baykal’ın bu destek karşısında bir şartı vardı, seçime gidilmeliydi.
23 Mayıs 1998… 28’inci kurultayda ilk kez bazı kavramlar dile getirildi: “Değişim”, “Yenileşme”, “Küresel Gelişme”… Baykal özel hazırlanmış platforma, lazer gösterileri, pop müziği eşliğinde, sis ve konfeti yağmuruyla çıktı.
18 Nisan 1999… Baykal’ın dayatması sonucu yapılan genel seçimde CHP barajın altında kaldı. DSP birinci parti oldu. Baykal genel başkanlıktan istifa etti. CHP yeni kurultay hazırlıklarına başladı. Baykal çıkan adayları beğenmedi, “Bu çıkan adaylar CHP’nin tümünü kavrayacak kucaklayacak düzeyde isimler değildir. CHP’yi iç kargaşaya bırakmam” dedi.
22 Mayıs 1999…CHP genel başkanlığına Altan Öymen seçildi. Ancak Hikmet Çetin’in başına gelen Altan Öymen’in de başına geldi; PM tarafından çalıştırılmadı. Üstelik Baykal meydanlardaydı; il ve ilçeleri ziyaret etti, sürekli mesajlar verdi.
30 Eylül 2000… Baykal yeniden genel başkanlığa aday oldu. Delegeler üç yıl önce seçilen delegelerdi ve onlar yine Baykal’ı genel başkanlık koltuğuna oturttu.
30 Haziran 2001…29’uncu kurultayda Baykal kürsüden şöyle seslendi: “Sağ partilere sol mücadeleden insanlar geçerken bir şey demiyorsunuz. Sağdan bize geçince ‘nereden geldi bunlar’ diye tepki gösteriyorsunuz. Bu kültürü aşalım. Bu azınlık psikolojisidir. Artık bize herkes gelmeli, gelsin istiyoruz.” Baykal seçimi tekrar kazandı.
3 Kasım 2002… Kemal Derviş’li CHP barajı aştı: 19.4 Seçimin tek galibi vardı: AKP: 34.3
23 Ekim 2003…Bu kurultayda ilkler yaşandı. Blok listeyle seçime gidildi; PM sayısı 80’e çıkarıldı. Ve Baykal yaptığı konuşmada şöyle dedi: “Anadileözgürlük, anadili öğrenme hakkı en kısa zamanda yaşama geçirilmelidir.” Dilinde artık “Anadolu Solu” kavramı vardı.
28 Mart 2004... Yerel seçimlerde CHP’nin oyu geriledi 18.4. Kazanan AKP idi, 41.9 Kemal Derviş CHP’den istifa etti.
3 Temmuz 2004… Seçim başarısızlığı üzerine parti içi muhalefet kurultay istedi. “Güvenoyu gündemi”yle toplanan kurultayda Baykal, “Ben kurultaydan onurla aldığım bu partiyi sokaktaki çapulculara bırakacak değilim. Birilerinin kurguladığı, bir takım medyanın güç ve destek verdiği, birilerinin piyonluğu üstlendiği bu muhalefetle bir arada olmayacağımız anlaşılmıştır” dedi. Baykal güvenoyu aldı.
29 Ocak 2005… 13’üncü olağanüstü kurultayda Baykal’ın karşısına Mustafa Sarıgül aday olarak çıktı. Baykal bir önceki kurultaydaki sözlerini tekrarladı: “Bu kurultay, CHP’yi dışarıdan kuşatma, yönlendirme ve etkileme çabalarının iflas edeceği, CHP’nin üzerine kurulmak istenen ipoteklerden sıyrılacağı bir kurultay olacaktır.” Mustafa Sarıgül ise şöyle konuştu: “On yıldır iktidara gelemiyoruz niye biliyor musunuz; çünkü genel başkanın en iyi bildiği konu parti içi muhalefettir.” Seçimi Baykal kazandı. PM için blok liste çıkarıldı. 714 delegeden 539’u oy kullanmadı.
19 Kasım 2005… 31’inci kurultayda Baykal’a rakip çıkmadı. PM blok listeyle seçildi.
22 Temmuz 2007… Genel seçimlere merkez solun tek partisi olarak giren CHP yüzde 20.9 oy aldı. AKP oylarını artırdı: 46.6. Seçim sonucu sosyal demokratlar için tam bir şok oldu. Baykal iki gün evinden çıkmadı. CHP MYK topluca istifasını Baykal’a sundu; Baykal kabul etmedi; “1.5 puan da olsa CHP oyunu artırmıştır” dedi.
26 Nisan 2008… 32’inci kurultayda muhaliflerin “çarşaf liste” önerisi kabul görmedi. Haluk Koç, Umut Oran karşısında Baykal yine kazandı.
22 Mayıs 2010… Seks kaseti komplosu sonucu Baykal genel başkanlıktan ayrıldı. 33’uncu genel kurultayda Kemal Kılıçdaroğlu genel başkan seçildi.
Kılıçdaroğlu, tıpkı bir dönem Hikmet Çetin ve Altan Öymen’e yapıldığı gibi PM tarafından çalıştırılmaması üzerine parti meclisini değiştirmek için kongreye gitti.
18 Aralık 2010… Sonucu biliyorsunuz.
CHP’de halkçılar kazandı; profesyonel politikacılar kaybetti…

Soner Yalçın